Ben ik uitverkoren?

Evangelist van Dooijeweert, deze vraag is eigenlijk voor Refoweb bedoeld. Maar ik wilde zekerheid dat u hem beantwoord daarom stuur ik deze vraag via uw website. Als u hem met het antwoord door wilt sturen aan Refoweb. Dan blijf ik anoniem. Ik zou het niet fijn vinden als mensen mij in deze vraag herkennen.

Mijn vraag: Ik woon in een “zwaar” Reformatorisch dorp. Ik voel me hier goed thuis. Ik ben van de Gereformeerde Gemeente in Nederland. In Zijn onbegrijpelijke goedheid heeft de Heere “naar mij omgezien”. Ik ben een jonge man, net in de dertig, gelukkig getrouwd, en ik mag voor mezelf geloven dat ik geborgen ben in Jezus Christus, de gekruisigde, Die weer opstond en leeft tot in alle eeuwigheid. Dat is de vreugde van mijn persoonlijk geloof.

In ons dorp is een brochure verspreid, (al weer een hele tijd geleden). Een brochure over de uitverkiezing.

De brochure legt de nadruk op bekering en geloof en het aannemen van Christus.

Er waren best reacties op deze brochure. Er waren mensen die zeggen dat het gaat om de uitverkiezing en de onmacht van de mens. De mens is dood en kan Jezus niet aannemen en kan niet geloven. Alleen de uitverkorenen komen tot Jezus en worden bekeerd.

Het boekje is best fijn geschreven, maar ik weet niet door wie. En ik weet ook niet waarom ze het in ons dorp verspreidt hebben. Maar dat geeft niet en dat is ook niet mijn vraag. Maar mijn vraag is het volgende: Kan het ook dat je bekeerd bent, en nog nooit over die vraag getobd of gedacht hebt?

Door dit boekje ben ik daar over na gaan denken. En nu groeien er twijfels bij me die ik eerst niet had. Daardoor kom ik met mijn vraag bij u. Ik hoop dat u een antwoord voor me hebt. Misschien heeft u door uw werk op een heel andere manier met de uitverkiezing te maken.

Moet ik me meer bezig gaan houden met die vraag? Of mag ik gewoon geloven dat ik van de Heere ben? Ik zeg het maar in het kort, maar dat is een heel diepe weg voor me geweest. Ik was een echte zondaar. Diep verloren. Maar Hij heeft me opgeraapt. En dat werd mijn vreugde. Was ik te snel tevreden? Moet ik meer over de uitverkiezing gaan denken? Kunt u me een beetje helpen?

Lieve, beste broeder, Wees gelukkig met die wetenschap: “Hij, Jezus, heeft me opgeraapt”. Daar gaat het immers om. Als zondaar kunnen we nooit voor God bestaan, maar in Hem zijn we veilig geborgen en eeuwig behouden.

Maar even naar jouw brief terug: “Ik ben een jonge man, net in de dertig, gelukkig getrouwd, en ik mag voor mezelf geloven dat ik geborgen ben in Jezus Christus, de gekruisigde, Die weer opstond en leeft tot in alle eeuwigheid. Dat is de vreugde van mijn persoonlijk geloof.”

Was het bij Paulus anders? Had Petrus een ander geloof?

Ik ben bang dat wij ons door dogmatiek en theologie een beetje op een verkeerd spoor laten zetten. De brochure ken ik wel en ik weet ook wel een beetje uit welke hoek deze komt. Zeker niet negatief!

Maar….. Zou de man uit Ethiopië in Handelingen 9 zich afgevraagd hebben of hij uitverkoren was?

Toen Petrus in Mattheus 16 jubelend uitriep: “U bent de Christus”, zou hij toen gedacht hebben: “Ben ik uitverkoren?”

Maar nog een stapje sterker: Toen Jezus preekte: “… die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen”, zei Hij er toen bij: “Let op, als je niet uitverkoren bent, geldt het niet voor u”?

Uitverkiezing is een zaak achteraf: “Heere, hoe is het mogelijk dat U mij hebt opgezocht? Dat U mij in genade hebt aangenomen?”

Dan krijgt de Heere de eer. Maar als we dogmatisch gaan redeneren komt de eer vaak bij een mens terecht. Het wordt een stuk dogmatiek, een theologisch denken zonder liefde en met strijdlust.

Wat momenteel onder onze jonge mensen sterk leeft is de vraag: “Ben ik wel uitverkoren?” Samen met die andere vraag: “Hoe krijg ik zekerheid?”

Verdrietig om alle onbegrip over deze vragen hebben een groep mensen de bewuste brochure samengesteld. Met de bedoeling om jonge mensen te helpen. Gelijk springen een heleboel mensen er op. Niet om jongeren te helpen, maar om te strijden voor hun gelijk.

Waar gaat het nu om in ons geloof? In het geloof van de Bijbel? Om dogmatisch gelijk hebben? Gaat het misschien om het winnen van een dogmatische strijd? Vooral in onze Reformatorische hoek van de kerk zijn we heel sterk op dat punt. Of juist heel zwak. We verliezen gauw uit het oog waar het om gaat.

Lees het met me mee in de 2e brief van Petrus: Hoofdstuk 5:9 “De Heere vertraagt de belofte niet (gelijk enigen dat traagheid achten), maar is lankmoedig over ons, niet willende, dat enigen verloren gaan, maar dat zij allen tot bekering komen.”

Hoe we het ook wenden of keren: Het is niet de wil van God dat mensen verloren gaan, maar juist dat zij behouden worden. Het is zo’n vreugde om dat te weten als je hier in Peru onder de Indianen werkt. Wilde volken…. Ze komen tot geloof, en dat mag!!

Zij vragen niet zoals wij dat steeds maar doen, maar ze komen. Met uitgestoken armen. Met begerige ogen. En de Heere schenkt Zich aan hen. Hij Jezus Christus, de Zaligmaker voor de wereld, Hij geeft Zich aan het verlorene.

Het gaat echt niet om de vraag: Ben ik uitverkoren? Of om de vraag: Is het wel voor mij?

Het gaat om eenvoudigweg geloven wat het Woord van God tot ons zegt. En dat is nogal wat hoor. Het zegt gewoon: “Wendt U naar Mij toe, wordt behouden, alle gij einden der aarde! want Ik ben God, en niemand meer”. Jesaja 45:22.

“Kom tot uw Heiland…” zingt een oud lied.

De Bijbel is niet hard en afwijzend. De Bijbel, het “onfeilbaar” Woord van God is zacht, liefdevol en nodigend. De hele Bijbel door zien we dat het waar is wat we zingen in

Psalm 25:

Gods vriendelijk aangezicht

Heeft vrolijkheid en licht

Voor all’ oprechte harten….

Jij was niet te snel tevreden. Als de Heere je opraapt, aan Zijn hart drukt, dan mag je in vreugde geloven dat je een kind van Hem bent.

In die omhelzing door Hem, door Jezus Christus Zelf ligt de vastheid. Daar ligt de zekerheid van een kind van God te zijn.

Dan hoef je niet te denken: “Ben ik wel uitverkoren”.

Dan ben je thuis bij Hem. Ik kan er zo moedeloos van worden dat al deze dingen in onze kerken zo verduisterd zijn. Bijna helemaal weggestopt. Ik hoorde eens een dominee die zei: “Uitverkiezing bestaat niet”. Er ging een zucht door de kerk. Wat een vreselijke uitdrukking!

Maar hij ging verder: “Uit verkoren in Christus, dat is waar we het over hebben”.

Ben ik uitverkoren? Nee!

Maar het mag wel zijn: “Ik ben uitverkoren in Christus! Begrepen in Hem. In Zijn lijden en sterven, ben ik gestorven. In Zijn begrafenis zijn mijn zonden begraven. In Zijn opstandig ben ik rechtvaardig voor God. Hij nam mijn zonden op Zich en gaf mij Zijn gerechtigheid.

Eeuwig wonder van Gods genade.

Alleen omdat mij daarvoor opzocht. Om mij deel te geven aan het eeuwige leven dat door Jezus is aangebracht voor een zondig mensenkind dat zich aan Hem vastgrijpt.

Gods zegen toegewenst